فرض کنید در متن شرح شغل میزان تجربه، سطح تحصیلات، سن و جنسیت لازم برای تصدی یک شغل درج شده است. به نظرتان آیا این موارد برای جذب بهترین استعدادها کفایت می‌کند؟ آیا هرچه بیشتر زمین به دور خورشید بچرخد و زمان بیشتری بگذرد، کسی واجد شرایط احراز کار می‌شود؟
آنچه یک داوطلب را شایسته کسب یک فرصت شغلی می‌کند؛ توانمندی، انگیزه رشد و اشتیاق اوست نه تعداد سال‌هایی که در سازمان سپری کرده است. یعنی کیفیت تجربه داوطلب در موفقیت او در سازمان مؤثر است نه کمیت تجربه او.
پس اگر متن شرح شغل شما با تمرکز صرف بر تجربه، سطح تحصیلات، سن و … تنظیم شده باشد؛ شک نکنید سازمان خود را از داشتن بهترین استعدادها محروم کرده‌اید. بهتر است در مورد محتوای شرح شغل تجدیدنظر کنید. آن را به گونه‌ای بنویسید که قدرت جذب بهترین داوطلب که مهارت او متناسب با نقش شغلی است را داشته باشد. وقتی شرح شغل را طوری بنویسید که واقعاً نیازهایتان را برآورده می‌کند، می‌توانید با تنوع بیشتر استخدام کنید.
پس جذب بهترین استعدادها مستلزم نوشتن مؤثر متن شرح شغل است. اگر دوست دارید بدانید که آیا سند شرح شغل شما مؤثر و کارآمد است خواندن ادامه این مقاله را از دست ندهید.
روش‌های بررسی میزان کارآمدی متن شرح شغل در این مقاله عبارت‌اند از:
1- متن شرح شغل خود را مورد آزمون قرار دهید
متن شرح شغل اغلب دربرگیرنده نیازها و شرایط دلخواه سازمان است. یعنی مهارت‌ها، تجربه و ویژگی‌های لازم برای تصدی شغل را منعکس نمی‌کند. شرح شغل‌های این‌چنینی داوطلبان شایسته را به‌جای جذب از شمولیت خارج می‌کنند.
برای تعیین اینکه متن شرح شغل شما چقدر مؤثر است، آن را امتحان کنید. چه شکلی؟ از کارکنان برتر سازمان بخواهید رزومه‌های خود را برایتان ارسال کنند. نام و سایر اطلاعات شناسایی آنها را از رزومه حذف کنید. سپس رزومه‌ها را برای بازبینی در اختیار کارشناسان استخدام و غربالگران قرار دهید. اگر آنها رزومه کارکنان شما را برای شغل مناسب نمی‌دانند، پس شرح شغل شما ناکارآمد است.
روش‌ها و ابزار مختلفی برای بهبود متن شرح شغل وجود دارد. مثلاً Textio ابزار آنلاینی است که در شناسایی مشکلات متن به شما کمک می‌کند.
2- در متن شرح شغل بر مهارت‌ها، کیفیت‌ها و موفقیت‌ها، نه سال‌های تجربه تمرکز کنید
گذشت زمان لزوماً نشان‌دهنده زیاد بودن میزان تعاملات، رشد یا مهارت‌های مدیریتی یک داوطلب نیست. به عبارتی «سال‌های تجربه» یک صلاحیت کاملاً بی‌معنی برای استخدام است. باید گفت که مقدار زمان صرف شده برای چیزی مهم نیست، کیفیت آنچه در آن زمان به‌دست‌آمده مهم است.
توجه کنید الزام «میزان سال تجربه» در شرح شغل اغلب یک مانع غیرضروری ایجاد می‌کند. ممکن است باعث حذف داوطلبان عالی شود که مهارت‌های موردنیاز شما را دارند اما میزان سال تجربه مدنظر شما را ندارند. مثلاً:
-
-
- ممکن است زنانی که حتی بیش از مردان شرایط احراز شغل را دارند، فقط به خاطر تجربه کم برای یک فرصت شغلی مشخص درخواست کار ندهند. نظرسنجی سال 2014 Harvard Business Review نشان داد که 21.6٪ زنان متقاضی کار نبوده‌اند، زیرا آنها احساس می‌کنند همه شرایط را ندارند، درحالی‌که فقط 12.7٪ آنها واقعاً شرایط را نداشتند.
- این الزام کمی استخدام داوطلبان جوان که می‌توانند به رشد آینده شرکت شما کمک کنند را هم سخت می‌کند.
- همچنین می‌تواند تنوع در نیروی کار را از بین ببرد (عدم استخدام کسانی که زمینه نامتعارف‌تری دارند و دسترسی کمتری به فرصت‌ها دارند).
-
و این یعنی محدود شدن دامنه انتخاب سازمان شما.
بنابراین بهترین روش برای نوشتن شرح شغل، کنار گذاشتن الزام «میزان سال تجربه» است. در عوض مهارت‌ها، صلاحیت‌ها و موفقیت‌های خاصی را که می‌خواهید داوطلبان داشته باشند به‌عنوان نیاز خود لیست کنید. مثلاً به جای اینکه در متن شرح شغل بنویسید «داوطلب باید 3 سال سابقه فروش داشته باشد» بنویسید «داوطلب باید تجربه مفید و عمیقی در فروش داشته باشد».
3- اشاره به داشتن مدرک دانشگاهی در متن شرح شغل الزامی نیست
در بعضی از مشاغل مانند مراقبت‌های بهداشتی یا مشاغل حقوقی مدرک خاص و برنامه‌های آموزشی برای انجام کار، موردنیاز است. اما در بسیاری از مشاغل مدرک دانشگاهی تنها راه کسب تجربه و دانش موردنیاز برای ایفای نقش نیست.
الزام «مدرک دانشگاهی» هم مثل الزام «میزان سال‌های تجربه» می‌تواند باعث شود که شما داوطلبان شایسته (به‌ویژه کسانی که از فرصت‌های آموزشی مشابه دیگران برخوردار نیستند) را با تبعیض و تعصب حذف کنید.
جنبش Black Lets Matter اعتراضی بود در همین راستا. تبعیض و تعصب در استخدام سال‌هاست که دامنه انتخاب آنها را محدود کرده است. کیفیت جذب سازمان‌ها را کاهش داده و برند کارفرمایی را تضعیف کرده است. هوشیار باشید، اگر می‌دانید قید شرایط تحصیل در متن شرح شغل ناشی از تعصب ذاتی فرآیند استخدام شماست مانع آن شوید.
به‌جای اینکه مدرک دانشگاهی را به‌عنوان یک الزام برای نقش‌ها در نظر بگیرید، روش‌های قابل‌اندازه‌گیری داشته باشید. مانند ارزیابی‌های آنلاین یا دادن یک کار عملی به داوطلب برای انجام در یک زمان مشخص. از این راه می‌توانید تعیین کنید آیا داوطلبان شغل مهارت و تجربه لازم برای تصدی آن را دارند یا خیر.
4- اشاره به مهارت‌های نرم در متن شرح شغل اهمیت دارد
در شرح شغل حتماً مجموعه مهارت‌هایی که برای انجام آن شغل لازم است را بیاورید. مثلاً یک حسابداری که در یک نمایشگاه شلوغ کار می‌کند برای موفقیت باید مهارت تمرکز، دقت، توجه به جزئیات و توانایی انجام کارهای تکراری در محیط‌های مستعد حواس‌پرتی را داشته باشد. باید در شرح شغل به این ویژگی‌ها اشاره کنید.
این ویژگی‌ها به‌عنوان «مهارت‌های نرم» شناخته می‌شوند. مهارت‌های نرم ویژگی‌های کیفی هستند که به‌سختی می‌توان از طریق رزومه آنها را به‌دست آورد. پس باید آنها را در متن شرح شغلتان قرار دهید. همچنین برای ارزیابی میزان آنها در داوطلب شغلی می‌توانید از روش‌هایی مثل مصاحبه‌های مبتنی بر رفتار استفاده کنید.
توجه کنید قبل از نوشتن شرح شغل، با کل تیم استخدام خود برای ایجاد لیستی از وظایف مهم، ویژگی‌ها و مهارت‌های نرم موردنیاز شغل صحبت کنید. این کار باعث می‌شود متن شرح شغل شما دقیق‌تر و واقع‌گرایانه‌تر شود و محدودیت کمتری نیز داشته باشد.
جمع‌بندی
تجربه مثبت کارکنان با یک شرح شغل قوی شروع می‌شود. با حذف الزامات شغلی از متن شرح شغل که تعداد زیادی از داوطلبان بالقوه عالی را حذف می‌کند، می‌توانید تیم‌های متنوع‌تری ایجاد کنید. سپس می‌توانید پایه‌های محکمی برای سازمان خود در سال‌های آینده ایجاد کنید.
منبع: www.indeed.com
